Kursy dla kierowników – czy jest to konieczne ?
Jeżeli regularnie śledzisz zmiany na rynku pracy, odbywasz na ten temat rozmowy i samemu obserwujesz związane z tym zjawiska, widzisz, że kompetencje kierownicze są pożądane bardziej niż kiedykolwiek. Czy każdy z nas zostanie liderem zespołu? Odpowiedź jest oczywista – nie, ale określony zasób wiedzy i praktyki jest niezbędny, żeby dobrze radzić sobie z zawodowymi wyzwaniami niezależnie od branży. Przyjrzyjmy się bliżej zagadnieniu doskonalenia kompetencji kierowniczych i poszukajmy odpowiedzi na pytanie czy kursy dla kierowników są potrzebne w racy zawodowej.
Praca zespołowa wypiera indywidualną
Coraz więcej firm, nawet małych i średnich przedsiębiorstw, przejmuje standardy wprowadzone przez korporacje. Jednym z podstawowych jest praca zespołowa, która zastępuje realizację poszczególnych zadań w pojedynkę. Dlaczego tak się dzieje? Przede wszystkim uznaje się, że to forma efektywniejsza i uwalniająca potencjał kreatywności.
Niestety, pracodawcy są zgodni: ani szkoła, ani studia nie przygotowują młodych Polaków do pracy zespołowej i skutecznego radzenia sobie z zadaniami wymagającymi kooperacji. Przez wiele lat w szkołach podstawowych, ponadgimnazjalnych czy średnich temat ćwiczeń i zadań grupowych praktycznie nie istniał. Nieco inaczej jest na studiach licencjackich i magisterskich, ale kto je ukończył, może potwierdzić, że wielokrotnie zadania dla grupy są i tak wykonywane przez jednostki, nie rozwijają w rezultacie nowych kompetencji, a nawet zniechęcają do nich.
Tymczasem w korporacjach, dużych sklepach, start-upach czy innych przedsiębiorstwach praca w ramach grupy jest codziennością. Wymaga ona podporządkowania się konkretnej hierarchii, a jednocześnie wykonywania powierzonych zadań z pełnym poświęceniem. Przedsiębiorstwa są jak mechanizmy, a każdy pracownik to tryb, bez którego trudno wyobrazić sobie skuteczną realizację założonego planu.
Więcej pracy zespołowej, a mniej indywidualnej wpływa także na zmianę struktury zatrudnienia. Nie chodzi tylko o namnożenie stanowisk kierowniczych; często pracownik musi się wykazać umiejętnościami menedżerskimi na zasadzie rotacji lub pojedynczego zlecenia. Bez odpowiedniego przygotowania może zwyczajnie nie dać rady.
Paradoks współczesnego rynku pracy
Współcześnie nie trzeba zostawać kierownikiem, żeby potrzebować kompetencji kierowniczych. Jednocześnie w wielu firmach osoby odpowiadające za zarządzanie zespołem… kompletnie się do tego nie nadają. Są konfliktowe, despotyczne, niechętne nowym rozwiązaniom i w rezultacie mało efektywne. Zespoły, nie tylko w firmach, ale również, a może szczególnie w tzw. „budżetówce” bywają fikcją, a nie usprawnieniem. Co leży u źródeł problemu?
Po pierwsze, kierownikiem zostaje się często poprzez awans wynikający ze stażu lub znajomości. Jedno i drugie nie gwarantuje skuteczności. Opór pracowników przed zmianami również nie pozostaje bez wpływu. Zatrudnienie sprawnego menadżera z zewnątrz wydaje się wręcz podręcznikowym, modelowym rozwiązaniem, ale taka osoba może natrafić na niechęć ze strony zespołu, który nie rozumie potrzeby takiej reorganizacji pracy.
Zmiana mentalności pracowników i pracodawców może się dokonać jedynie poprzez uświadomienie sobie zalet pracy zespołowej według sprawdzonych i zbadanych metod. Kluczowa jest edukacja od najmłodszych lat. Jeżeli już jako dzieci poznamy wady i zalety wykonywania zadań w zespołach oraz indywidualnie, będziemy w przyszłości elastyczniejszymi i lepszymi pracownikami.
Do liderowania potrzeba dobrej komunikacji i organizacji pracy. Nie do każdego zadania wymagany jest zespół, podobnie jak know-how przeniesione w stosunku 1:1 z innej firmy może nie zdać egzaminu. Jednym słowem – kompetencje kierownicze są niezbędne jak nigdy wcześniej, bo dzięki nim można usprawnić działanie praktycznie każdej organizacji, a sobie zapewnić powodzenie na rynku pracy.
Lider, czyli kierownik z prawdziwego zdarzenia
Jak już ustaliliśmy, kierownik po znajomości czy z przypadku to z reguły fatalny czynnik. Ról w zespole jest tak wiele, że każdy powinien znaleźć miejsce odpowiednie dla własnych predyspozycji. Wiedza z zakresu zarządzania przypomina, że grupa potrzebuje nie tylko lidera, ale również merytorycznych krytyków, duszy towarzystwa, rzetelnych pracowników, inteligentnych analityków, sprawnych koordynatorów czy medialnych rzeczników. Często mamy naturalny talent do jednego z tych zadań, ale dotychczasowa struktura organizacji nie pozwoliła nam go rozwinąć.
Kompetencje kierownicze dzieli się między innymi na umiejętności:
-
techniczne,
-
społeczne,
-
koncepcyjne.
Umiejętności techniczne są potrzebne do rozwiązywania problemów, za które jest odpowiedzialny zespół. Społeczne są niemniej ważne, ponieważ umożliwiają nawiązanie efektywnej współpracy z podwładnymi i współpracownikami. Bez tego praca zespołu nie przynosi pożądanych rezultatów. Wreszcie – dobry kierownik potrafi myśleć szeroko, łączyć i rozdzielać zadania, analizować sytuację organizacji, podejmować odpowiedzialne decyzje, rozumieć poszczególne zjawiska i czynniki.
Te kompetencje są przydatne pracownikom, którzy niekoniecznie pełnią bezpośrednio i formalnie rolę kierownika. Techniczne umiejętności są wymagane praktycznie od wszystkich. Wyżej w hierarchii znajdują się kompetencje społeczne. Z kolei dla najważniejszych i decyzyjnych pracowników ambicją powinno być rozwijanie umiejętności koncepcyjnych. Tego się od nich wymaga, za to się im płaci.
Dobry kierownik buduje autorytet, staje się naturalnym liderem. Zespół „idzie za nim” nie z uwagi na strach lub ewentualne konsekwencje, ale z szacunku i z wiarą, że przynosi to pożądane efekty. Przywódca wie, jakich argumentów używać w stosunku do poszczególnych pracowników, żeby zmobilizować ich do pracy, zachęcić do nauki czy zlikwidować naturalnie występujące konflikty. Histeria, hipokryzja, nerwowość, niekonsekwencja są przykładami postaw, które odrzucają, zniechęcają i demotywują.
Cechy wrodzone to jedno, ale kompetencji kierowniczych można i należy się uczyć. Przez całe życie! Będziesz popełniać błędy, nie wszystko zrozumiesz od razu. Ale rozwój w tym kierunku to prawdopodobnie największa szansa w Twojej dotychczasowej karierze zawodowej.
Kursy dla kierowników
Studia menadżerskie czy zarządzanie są oczywiście naturalnym wyborem dla osób, które planują pracę w korporacji i rozwój osobisty, aczkolwiek i bez nich można stać się kierownikiem. W każdej branży stanowisko kierownicze to awans dla cenionych specjalistów, dlatego równie dobrze inżynierowie zostają liderami zespołów.
Doskonalenie kompetencji kierowniczych
Administracja publiczna i samorządowa
Kadra kierownicza w administracji
Motywacja i budowanie zespołu – Teambulding
Przy braku kierunkowego wykształcenie niezbędny jest kurs doszkalający który można wykonać w firmach szkoleniowych pub placówkach. Kursy dla kierowników pozwalają poznać tajniki kierowania zespołem. Idealnym wyborem, szczególnie dla zapracowanych osób, jest szkolenie odbywające się za pomocą platformy e-learningowej, w Internecie. Na dowolnym urządzeniu z dostępem do sieci można zapoznawać się z materiałami dydaktycznymi, nie w sali wykładowej, a w podróży czy sypialni, w przerwie od pracy lub w łóżku, po przebudzeniu.
Jak doskonalić kompetencje kierownicze
Stopniowa edukacja zbliża kursanta do egzaminu, który również może się odbyć zdalnie. Pozytywny wynik oznacza przyznanie certyfikatu, który wspaniale uzupełnia CV, również przy planowaniu pracy zagranicznej, ponieważ dyplomy często są dwujęzyczne.
Pozostając w temacie rekrutacji i przygotowywania CV. To kolejny symptom zmian na rynku pracy. Wielu pracodawców na wyrost oczekuje nawet od szeregowych pracowników, że znają się na pracy zespołowej i zarządzaniu grupą, choćby miało im się to nieszczególnie przydać, przynajmniej na początku. Dlatego jeżeli planujesz zmianę miejsca zatrudnienia lub wchodzisz do nowej branży, zadbaj o odpowiednie wykształcenie i kursy, które zbudują Twój wizerunek w oczach specjalisty od HR.
Poza tym rozwijać w sobie kierownika można w każdym momencie. Choćby życie domowe, rodzinne wymaga sprawnej i mądrej organizacji. Robienie zakupów, dzielenie się obowiązkami czy planowanie wakacji to wręcz modelowy przykład, jak w życiu prywatnym stawać się kierownikiem. Przypomnijmy: nie despotą, nie stereotypowym szefem, ale naturalnym liderem, w tym przypadku – głową rodziny, sprawnym „menadżerem” codzienności.
Kompetencje zarządcze rozwija także sportowy tryb życia, np. amatorskie granie w piłkarskim zespole. Podobnie tworzenie zespołów muzycznych, zaangażowanie w życie lokalne, samorządowe czy w działanie organizacji pozarządowych. Młodzi ludzie mogą ćwiczyć role kierownicze poprzez aktywność w szkolnych i studenckich kołach i środowiskach. Późniejsze staże, praktyki czy niezależne projekty również przybliżają do celu, jakim jest umiejętne zarządzanie zespołem, niezależnie od branży i potencjału zasobów.